Ostoja bobrów na Rzece Pasłęce

Rezerwat Przyrody o powierzchni ok. 4 tys. ha, powołany w 1970 roku w celu ochrony gatunkowej bobrów. Niesamowite wrażenie sprawiają leżące wielkie drzewa, co jest efektem wytężonej pracy bobrów budujących z nich naturalne zapory i żeremia, które osiągają do 3 m wysokości i mają około 20 m w obwodzie. O bobrach na rzece Pasłęce wspominano już od 1926 roku, w literaturze niemieckiej opisywano je w 1937 r. (Rocznik Łowiecki 1937/1938). Były to bobry pochodzenia kanadyjskiego, które dostały się na wolność z prywatnej hodowli. W okresie II Wojny Światowej na okupowanych przez Niemców terenach wschodnich odłowiono bobry europejskie i wpuszczono je na tereny dzisiejszego rezerwatu. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych liczebność bobrów oceniano na około 160 sztuk. Ochroną objęta jest cała Pasłęka, od źródeł do granic Braniewa, wraz z jeziorami Sarąg, Sąg oraz Zalewem Pierzchalskim.